روش های رصد با دوربین های دوچشمی نجومی نیمه سنگین

در دنیای نجوم دوربین های دوچشمی به عنوان اپتیکهای فوق العاده ای برای آغاز نجوم و ابزارهای مناسبی برای تکمیل رصد منجمان کارکشته مدنظر هستند. دوربینهایی که با بزرگنمایی متوسط  و میدان دید فوق العاده، منجم را قادر میسازند تا اجرام گسترده ای همچون خوشه پروین و یا خوشه کندوی عسل را به راحتی رصد نمایند.

برای رصد با دروبینهای دوچشمی بهترین راه سوار کردن آنها بر سه پایه های مناسب و مستحکم است. البته اغلب دوربینهای دوچشمی با یک واسطه که اغلب باید جداگانه خریداری شود به سه پایه نصب میشوند(به جز دوربین های سنگین مانند 80*20 و 100*25 که رابط سه پایه روی آنها سوار شده است)

تصویر زیر را ببینید:

اما برای رصد با دوچشمی ها، همواره سه پایه دم دست نیست و در حقیقت بسیاری از منجمان برای رصد با دوربینهای نیمه سنگین از سه پایه استفاده نمیکنند. راه حلهای آسان تری نیز برای این کار وجود دارد.

عنصر مهم در نگه داشتن دوربین دوچشمی در هنگام رصد بازوها و آرنج شماست و در صورتی که ثابت شود، نقش همان سه پایه را بازی میکند.

روش اول( آرنج روی زانو):

روی زمین بنشینید، یکی یا هرودو زانوی خود را خم کنید و بازوی خود را روی آن قرار دهید وحال رصد کنید. این کار در حقیقت دو نتیجه مثبت برای شما دارد؛ اول اینکه به خاطر وزن دوربین که اغلب کم هم نیست دست شما خسته نمیشود و رصد شما به خاطر خستگی ناقص نمی ماند و دوم اینکه با ثایت نگه داشتن دوربین تصویر دقیق تر و کم لرزش تر دیده میشود! چه از این بهتر؟!

روش دوم( آرنج ثابت):

روش دوم عینا مانند روش اول است با این تفاوت که شما از چیزی بجز زانو برای رصد بهره می برید. تیزی آرنج همواره زانوها را پس از چند دقیقه به درد می آورد و از این گزشته برخی اوقات به خاطر بالابودن سوژه رصدی مورد نظر در آسمان نمیتوان با قرار دادن آرنج بر زانو به ارتفاع مورد نیاز برای رصد رسید از اینرو میتوانیم آرنج خود را بر جای دیگری قرار دهیم مانند دیوار، میز، خودرو و یا حتی شانه دستتان! در این حالت به خاطر کشیدگی کمتر عضلات سرشانه خستگی دیرتر از حالت اول به سراغ شما می آید.

البته از یاد نبرید این روشها تنها برای دوربینهای نیمه سنگینی نیست و شما تقریبا بالاجبار برای رصد بدون لرزش دوربینهای سبک شکاری نیز باید از این روشها بهره ببرید.