روش های رصد با دوربین های دوچشمی نجومی نیمه سنگین

در دنیای نجوم دوربین های دوچشمی به عنوان اپتیکهای فوق العاده ای برای آغاز نجوم و ابزارهای مناسبی برای تکمیل رصد منجمان کارکشته مدنظر هستند. دوربینهایی که با بزرگنمایی متوسط  و میدان دید فوق العاده، منجم را قادر میسازند تا اجرام گسترده ای همچون خوشه پروین و یا خوشه کندوی عسل را به راحتی رصد نمایند.

برای رصد با دروبینهای دوچشمی بهترین راه سوار کردن آنها بر سه پایه های مناسب و مستحکم است. البته اغلب دوربینهای دوچشمی با یک واسطه که اغلب باید جداگانه خریداری شود به سه پایه نصب میشوند(به جز دوربین های سنگین مانند 80*20 و 100*25 که رابط سه پایه روی آنها سوار شده است)

تصویر زیر را ببینید:

اما برای رصد با دوچشمی ها، همواره سه پایه دم دست نیست و در حقیقت بسیاری از منجمان برای رصد با دوربینهای نیمه سنگین از سه پایه استفاده نمیکنند. راه حلهای آسان تری نیز برای این کار وجود دارد.

عنصر مهم در نگه داشتن دوربین دوچشمی در هنگام رصد بازوها و آرنج شماست و در صورتی که ثابت شود، نقش همان سه پایه را بازی میکند.

روش اول( آرنج روی زانو):

روی زمین بنشینید، یکی یا هرودو زانوی خود را خم کنید و بازوی خود را روی آن قرار دهید وحال رصد کنید. این کار در حقیقت دو نتیجه مثبت برای شما دارد؛ اول اینکه به خاطر وزن دوربین که اغلب کم هم نیست دست شما خسته نمیشود و رصد شما به خاطر خستگی ناقص نمی ماند و دوم اینکه با ثایت نگه داشتن دوربین تصویر دقیق تر و کم لرزش تر دیده میشود! چه از این بهتر؟!

روش دوم( آرنج ثابت):

روش دوم عینا مانند روش اول است با این تفاوت که شما از چیزی بجز زانو برای رصد بهره می برید. تیزی آرنج همواره زانوها را پس از چند دقیقه به درد می آورد و از این گزشته برخی اوقات به خاطر بالابودن سوژه رصدی مورد نظر در آسمان نمیتوان با قرار دادن آرنج بر زانو به ارتفاع مورد نیاز برای رصد رسید از اینرو میتوانیم آرنج خود را بر جای دیگری قرار دهیم مانند دیوار، میز، خودرو و یا حتی شانه دستتان! در این حالت به خاطر کشیدگی کمتر عضلات سرشانه خستگی دیرتر از حالت اول به سراغ شما می آید.

البته از یاد نبرید این روشها تنها برای دوربینهای نیمه سنگینی نیست و شما تقریبا بالاجبار برای رصد بدون لرزش دوربینهای سبک شکاری نیز باید از این روشها بهره ببرید.

تکنیکی برای رصد اجرام خیلی کم نور پشت تلسکوپ

بسیاری اوقات، اجرام پشت تلسکوپ بقدری کم نورند که پشت چشمی تلسکوپ محو هستند و براحتی دیده نمیشود. یکی از معروفترین این سوژه ها ماه نو است.

در میان منجمان تکنیکی وجود دارد که به مشخص تر شدن این اجرام کم نور و محو کمک میکند. یکی از این تکنیکها، ضربه زدن به چشمی در حین رصد است.

نحوه کار:

جرم مورد نظر را به توجه به اطلاعاتی که از آن دارید(مکان قرارگرفتن آن از روی نقشه ها و...)، در چشمی قرار دهید.شاید اینجا بپرسید ما که جرم را نمیبینیم پس چگونه آن پشت چشمی بیاورید؟ برای پیداکردن اجرام ما همواره از ادرسهایی استفاده میکنیم که حول و حوش جرم را برای ما مشخص میکنند و ما اینگونه اجرام را می یابیم. در یاد داشته باشید از چمشی هایی با فاصله کانونی بالا استفاده کنید مثل 25 یا 28(بسته به تلسکوپتان فرق میکند اما همین چشمی ها برای هرتلسکوپی تقریبا مناسب است). درون چشمی نگاه کنید، در هنگامی که چشمیتان پشت چشمی تلسکوپ است، با انگشتتان یک ضربه ارام به شچمی بزنید، با اصابت ضربه تصویر کمی لرزش پیدا میکند و جرم کم نور و محو ما مشخص تر میشود و میتوان آنرا رصد نمود.

این تکنیک یکی از معروف ترین تکنیک ها برای رصدگران و شکارچیان ماه است.

فضاپیمای ویجر 1 ناسا وارد فضاهای بیرونی منظومه شمسی می شود

فضاپیمای ویجر 1 ناسا وارد فضاهای بیرونی منظومه شمسی شده است که دانشمندان بر این باورند با گذر از این منطقه، ویجر وارد فضای میان ستاره ای میشود و از منظومه شمسی خارج میشود.

دانشمندان به این منطقه به خاطر ذرات باردار فراوان موجود، "بزرگراه مغناطیسی" میگویند. علت این نامگذاری این است که خطوط میدان مغناطیسی منظومه شمسی به خطوط میدان مغناطیسی میان ستاره ای متصل میشوند. این ارتباط، ذرات کم انرژی موجود در هیلوسفیر (حبابی از ذرات باردار که خورشید به اطراف میدمد) را باردار میکند، این ذرات، ذرات پرانرژی بیرون منظومه شمسی را وارد سامانه خورشیدی ما میکنند. تا قبل از رسیدن به این منطقه ذرات باردار در هرطرف بالا و پایین میپرند و هنگامی که وارد این منطقه میشوند، درست مانند این است که درون جاده ای افتادند و همگی نظم میگیرند.

نقشه آسمان آذرماه

نقشه آسمان دی ماه

نقشه آسمان بهمن ماه

تلسکوپ Off-Axis Guider

مطمئنا تاکنون با اتوگایدرها و در کنارآنها گاید اسکوپها سروکار داشته اید. یک تلسکوپ اضافی فقط برای راهنمایی!!!؟

اما اینبار یک راه حل بهتر! قطعه ای اپتیکی ساده بجای گاید اسکوپ!

این قطعه که Off-Axis Guider نام دارد در انتهای فوکوسر نصب میشود، درصد بسیار کمی از نور خروجی را به سمتی منحرف میکند که اتوگایدر نصب میشود و در طرف دیگر هم نور را به سمت دوربین راهنمایی میکند. درصد نوری که به سمت اتوگایدر بسیار ناچیز است و از کیفیت عکس نخواهد کاهید

از طرف دیگر با استفاده از این قطعه به گاید اسکوپ نیازی نیست و البته مطمئن خواهید بود که اتوگایدر دقیقا با دوربین هم خط است و هرگونه عدم انطباق سریعا توسط کنترلر و مقر تصحیح میشود

تلسکوپهای سری Skyprodigy

Starsence

بسیاری از دوستان با تلسکوپهای سری Skyprodigy آشنا هستند، تلسکوپهای گوتو داری که نیاز به هم خطی ندارند و به محض روشن کردن خود تلسکوپ آسمان را تشخیص داده و هم خط میشود.

اما سلسترون برای سال 2013 ابزاری را در دست تولید دارد که تقریبا تمامی مقرهای گوتو دار این شرکت را به این سامانه مجهز میکند. یعنی شما با داشتن این قطعه دیگر نیازی به هم خطی تلسکوپتان ندارید و امر هم خطی دقیق تلسکوپ شما توسط این قطعه که StarSenceنام دارد انجام میشود.

این قطعه شامل یک دوربین دیجیتال کوچک است که روی تیوب تلسکوپ نصب میشود و همراه با یک هندکنترل ارائه میشود. به محض روشن کردن StarSence شروع به جمع آوری اطلاعات میکند و در زمانی حدود 3 دقیقه جمع آوری اطلاعات را تکمیل نموده و پس از آن تلسکوپ شما با دقت مثال زدنی هم خط و اماده رصد است.

هندکنترل این مجموعه مانند هندکنترلهای Nexremoteاست که در مقرهای گوتو دار سلسترون هم دیده میشود:

دوربین 60*12 سری اسکای مستر سلسترون

سلسترون بازهم به سراغ سری دوربینهای حرفه ای نجومی خود رفته است...

اسکای مستر؛ اما اینبار نه بزرگتر بلکه کوچکتر... 

دوربین 60*12 سری اسکای مستر سلسترون 

 

این دوربین مشخصات فنی مشابه بقیه اسکای مسترها دارد. منشورهای BK-4 و عدسی های اکروماتیک چندلایه اندود.. 

مطمئنا این دوربینها توانایی کمتری دارند. البته نباید از وزن کم و قیمت ارزان تر آنها چشم پوشی کرد...

مشتری از نگاه گانیمید

تصویر زیر دید ناظری گانیمدی از سیاره مادر یعنی مشتری است...