معجزه ابوالفضل

حتماً توزندگیتون اتفاقی افتاده که به خود بیاین وچشمتون به دنیای دیگه ای باز شه ولی ممکنه از کنارشون آسون گذشته باشین این اتفاق برای من افتاد.

سه چهارروز قبل از تاسوعا وعاشورای سال1389 شمسی قرار بود برم ماموریت به شهرستان ریگان درمرز استان کرمان وسیستان وبلوچستان وقتی برگشتم دیدم همسر وفرزندم خانه نیستند درب خانه باز بود وتمام زندگیم به هم ریخته بود یک مبل چپه شده وسط سالن افتاده بودوهرچی توکمدها بودبیرون ریخته بود بدنم لرزید یاامام رضا یعنی چه اتفاقی افتاده ،حس خوبی نداشتم بوی یک اتفاق تلخ می اومدنمی تونم توضیح بدم اون چند لحظه چقدر تصورات عجیب وغریب ازذهنم گذشت خدایا برای هیچکدوم از بنده هات اون شرایط رو ایجاد نکن.نمی دونستم چکار کنم زنگ زدم به گوشی خانمم ولی دیدم صدای زنگ گوشیش از کنارم بلند شددیگه برام مسلم شده بود یه اتفاق بد افتاده زنگ زدم خونه پدرم پدر جواب داد :کجایی گفتم برگشتم، خونه ام گفت :نگران نباش اتفاقی نیفتاده بیا اینجا کارت دارم به سرعت خودمو به خونه پدرم رساندم ...

موضوع از این قرار بود:پسر کوچکم علیرضا مدتها بود کارش شده بود بالا وپایین پریدن روی کاناپه ومبلها وفنر کاناپه مدتی بود خراب شده بوداونروزهمسرم تصمیم گرفته بودمبل روتعمیر کنه مبل رو برعکس کرده ودیده فنرمبل دررفته شروع می کنه به تعمیر مبل که فنر درمی ره ومستقیم می خوره توی چشمش قرنیه راکاملاپاره می کنه وکاربه جراحی می کشه (دکتر علی شریفی جراح ومتخصص چشم وفلوشییپ قرنیه درکرمان- بیمارستان شفا)که همینجا اززحماتش تشکر میکنم.

اینجا راهروی بخش چشم بیمارستان شفاست

-دکتر تورو خدا یه جواب به من بدین چشمش خوب میشه بیناییش برمی گرده؟

-من هرکار ازدستم برمی اومد کردم تواین مواردودراین مرحله ما همه تلاشمونو می کنیم که چشم تخلیه نشه بقیه اش توکل به خدا فقط دعاکنین مجبورنشیم چشم رو تخلیه کنیم.

وبه همین سادگی یک گرفتاری بزرگ سراغ آدم می آید.

یک لحظه احساس تنهایی سراسر وجودم راگرفت خودم رادر یک خلایافتم که درآن فضا خودم بودم ویکی دیگه ودیگرهیچ چیزی وجود نداشت نه صدایی می شنیدم نه توان حرکت داشتم کاملا خشکم زده بود یک باردیگر هم در حادثه تلخی که برای فرزندم اتفاق افتادواو تمام علائم حیاتی اش رااز دست داددراین فضا قرار گرفته بودم ولی نمی توانم توضیحش دهم ودوباره من رفتم سراغ خدا یه لحظه فکر کردم ما چه بنده های بی ارزشی هستیم وقتی گرفتار می شیم دنبال ایجادارتباط باخدایی هستیم که اگه یه لحظه مارو رها کنه خودمون همه چی رو از خودمون می گیریم نماز می خونیم ولی فکرمون همه جا هست الا پیش خدا دعا می کنیم ولی بازبون نه بادل وهمیشه چشم به بنده ها بیش از خداداریم.

روم نمیشد ولی باید به درگاهش میرفتم والتماس می کردم خدایا اعتراف می کنم چند وقت بود که گرفتارکاروزندگی شده بودم حالا که گیر افتادم اومدم ولی روم روزمین نینداز خدایاخودت شفا بده یا غیاث المستغیثین ای فریادرس درماندگان...

محرم است وصدای مظلومیت حسین (ع)از درو دیوار به گوش می رسد یاد چشم تیر خورده ابوالفضل (ع)افتادم بی اختیار زمزمه کردم

یا عباس یا کاشف الکرب عن وجه الحسین اکشف کربی بحق اخیک الحسین

ای عباس ای رفع کننده غم از چهره حسین غم من رارفع کن به حق برادرت حسین.

واین شدزمزمه شب وروز من به هرکس می رسیدم ویا تماس می گرفتم ازش می خواستم تو ایام عزاداری برام دعا کنه تاسوعا وعاشورای امسال تو بیمارستان بودم اما به کرامت امام حسین واباالفضل (علیهماسلام)ایمان داشتم...

بعداٌهرچه بیشترراجع به این عارضه چشمی تحقیق می کردم ناامیدترمی شدم جراحت قرنیه بااین شکل معمولا به کوری کامل ودرحالتهای بسیارخوشبینانه آب مرواریدوعملهای جراحی بعدی را به دنبال دارد.

یک ماه بعددرمعاینات بعدی دکترشریفی خبرازوقوع یک معجزه می دادچشمی که صحبت از تخلیه آن بود رو به بهبوداست وبااینکه بینایی کامل ندارد اما مشکل قابل رفع است وبا تجویزعینک امید به بازگشت دیدوجوددارد.

باز هم خدامراازیک گرفتاری بزرگ نجات دادباورکنید این ماجرا عین واقعیت است خدارا بادل صدا کنید نه بازبان باورکنید خدا همین نزدیکیاست.